وبلاگ شخصی «مرضیه الهی خیبری »

به نام خدایی که قدردان دیگران بودن، را می ستاید.وقتی بر کرسی مدیریت نشستم با خود اندیشیدم چطور می شود که بشود.همدلی و  همراهی ایجاد کنم، درهای بسته دلهای خسته را باز کنم، دل را در راهی قربان کنم که  جز خدا درآن نباشد  پس عزم خود را جزم کردم تا، در کوی دوستی خانه گرفتم، در خانه ی دل شمع روشن کردم، گرمای شمع من تورا جذب  راهی کرد، که درآن قدم گذاشته بودم. آمدی و چه با غرور و چه با متانت .غرورت را دوست داشتم و به متانتت نازیدم .با شما هستم والدین محترم دبستان ................... شما در بینهات  ترین نقطه ی دوستی دست یاری من را فشوردید. دست یاری  معلم من را فشوردید . دست یاری فرزند خود را فشوردید.و در فضای مجازی قاب عشق را به واقعیت زندگی آویختید.شما در کنار ما بودید که توانستیم.هرچند سخت، اما سپری کنیم، روز و ماه و سالی، پر از دلهره را .  سپاسگزارم که بودید. ممنونم که هستید. خواهش می کنم همیشه باشید. ........ مدیر دبستان .....نویسنده تقدیرنامه: مرضیه الهی خیبری وبلاگ شخصی «مرضیه الهی خیبری »...

مشنو از نی,نی حصیری بینواستبشنو از دل , دل حریم کبریاستنی چو سوزدخاک و خاکستر شوددل چو سوزد خانه ی دلبر شودبایک دنیا لبخند دستای سلام ومی ذارم توی دستای شما تا که بتونم سر حرف و باز کنم وگفته ها, شنیده ها, درد دلا , خاطرات وتخیلات دل نشینم و به نگارش در بیارم .شاید روزی این افتخار نصیبم بشه که شما خواننده ی خوب نوشته هام باشید.شما که چون گلی در باغستان زندگی من می شکفیدوبا شکفتنتون رخت امید وبه تن من می کنید. نام ادبی خانم گل شخصیت رویایی وتخیلی خانم گل شما رو به دنیایی می بره که باور وخیال اون وبنا می کنه وگاه واقعیات تلختر اززهر رو به شیرینی بیان می کنه ویا اینکه یک قدم کوتاه یا بلند به عقب برمی داره وخاطرات تلخ وشیرین زندگیش و به تصویر می کشه.اما شخصیت عینی خانم گل شما رو به دنیای کوچیک وملموسش می بره : مینا ,اسم ادبی خانم گل , معلم, فارق التحصیل از: ..................وووباانتقادهای خوب و سازنده مشوق راهم باشید ومن و راهنمایی کنید تا از سنگلاخ بگذرم و به چمنزار برسم.وخانم گل با تمام خلوص و عشقی که تو سینه داره میگه :دست خوبت را به دست من بده دستهای ما پل پیوند ماست و این رو باور داشته باشید که :بشنوید ای دوستان این داستان خود حقیقت نقد حال ماست آننکته :شروع این وب از 7/2/84 می باشد ولی از اونجایی که نزدیک به دوسال دل نوشته های شخصی خودم بود و در حال حاضر برای دل نوشته هایم تصمیم دیگری دارم . لذا دو سال + تعدادی از دل نوشته های سالهای بعد از سابقه ی وب حذف شد . و حدوداً از سال 86 در خدمت شما هستم . امید وارم بپسندید... وبلاگ شخصی «مرضیه الهی خیبری »...